Esclerose - ACEM Esclerosis

esclerose múltiple

A esclerose múltiple é unha enfermidade crónica do Sistema Nervioso Central (SNC), que afecta, de maneira intermitente, á sustancia branca (mielina) de medula espinal e ao cerebro. Nos lugares afectados altérase a vaina de mielina que recubre os nervios. Como consecuencia disto atrásase ou se interrompe a comunicación nerviosa, xa que a mielina queda substituída por placas de tecido endurecido (esclerose). Debido a que esta destrución leva a cabo en diferentes e múltiples lugares, a enfermidade é chamada Esclerose Múltiple. Esta enfermidade pode aparecer en calquera etapa da vida e en ambos os sexos, aínda que é máis frecuente en mulleres e entre a poboación adulta nova. A maioría dos casos diagnostícanse en persoas que teñen entre 20 e 40 anos de idade aínda que tamén pode aparecer en nenos, adolescentes e anciáns. Os síntomas máis habituais son:

Afectación da vista.
Espasticidade.
Problemas de control
Perda de forza ou sensibilidade en algures do corpo.
Alteracións de memoria e concentración
Alteracións da fala e deglución.

Estes síntomas poden aparecer no que se denominan brotes e desaparecen total ou parcialmente despois. Non todos os síntomas aparecen en todas as persoas, nin o fan coa mesma intensidade. Este é o motivo polo que se presenta en cada persoa de forma distinta e adóitase denominar como “a enfermidade do mil caras”

remitente recorrente

É o tipo máis frecuente de Esclerose Múltiple e afecta a máis do 80% das persoas que ten a enfermidade. Na EM remitente-recorrente (EMRR) os síntomas ocorren en forma de brotes que aparecen durante un período de tempo (días, semanas ou mesmo meses) e logo melloran parcial ou totalmente. Nalgunha ocasión, os brotes poden deixar secuelas neurológicas.

primaria
progresiva

A Esclerose Múltiple Primaria Progresiva (EMPP) é un tipo pouco frecuente de EM que afecta a entre un 10 e un 15% dos pacientes diagnosticados. Caracterízase pola ausencia de brotes definidos (ao contrario que a forma remitente-recorrente), pero hai un comezo lento e un empeoramento constante dos síntomas sen un período intermedio de remisión. No caso das persoas con este tipo de Esclerose Múltiple, as alteracións permanecen e progresan. Isto non impide que nalgúns períodos a enfermidade estabilícese, mesmo, que a persoa experimente algunha melloría, pero a tendencia xeral é cara á progresión.

primaria
progresiva

secundaria progresiva

A Esclerose Múltiple Secundaria Progresiva alcánzase cando o grao de discapacidade persiste e/ou empeora entre brotes. Este tipo de Esclerose Múltiple pode aparecer despois dunha fase remitente-recorrente do proceso e considérase unha forma avanzada da EM. Entre un 30 e un 50% dos pacientes que sofren inicialmente a forma remitente-recorrente da EM, desenvolven a forma secundaria progresiva. Isto dáse tras un período de tempo que depende da idade de inicio e que adoita ocorrer entre os 35 e os 45 anos. A EM secundaria progresiva caracterízase por unha progresión continua con ou sen recidivas ocasionais, remisións pouco importantes e fases de estabilidade.

progresiva recidivante (EMPR)

É a forma menos común, dándose nun 5% dos casos. Caracterízase por unha progresión constante e sen remisións desde o comezo cunha clara superposición de brotes con ou sen recuperación completa.